NERWICE
Zaburzenie nazywane popularnie nerwicą obejmuje zespół zaburzeń emocjonalnych, których źródłem są nierozwiązane, świadome lub nieuświadomione konflikty wewnętrzne.
Psychicznymi objawami nerwicy są najczęściej lęk, apatia, przygnębienie, różnego rodzaju fobie, natręctwa, zaburzenia psychosomatyczne. Pacjent odczuwa różne dolegliwości ze strony narządów wewnętrznych, pomimo że one są zdrowe, nie stwierdza się w nich zaburzeń organicznych.
Źródła nerwicy często znajdują się w dzieciństwie chorego, kiedy to metody wychowawcze, presje i oczekiwania wpłynęły na ukształtowanie i wykształcenie nieprawidłowych umiejętności adaptacyjnych.
Zaburzenia popularnie nazywane nerwicowymi powodują trudności w kontaktach i relacjach społecznych, zarówno w życiu osobistym jak i zawodowym, trudności w samorealizacji. Leczenie zaburzeń tzw.nerwicy polega na długotrwałej psychoterapii, której celem jest uświadomienie sobie przez pacjenta istoty wewnętrznego konfliktu, rekonstrukcja osobowości i rozwinięcie zdolności adaptacyjnych. Środki farmakologiczne, w wielu wypadkach są również konieczne.
Pacjent najpierw powinien zgłosić się do lekarza psychiatry, celem ustalenia właściwej diagnozy i ustalenia, właściwego dla danej osoby, postępowania terapeutycznego, zarówno medycznego jak i psychoterapeutycznego.
Opracowanie: Psychemed